Muziek en massahysterie
Door: Roos
Blijf op de hoogte en volg Roos
24 December 2014 | Zuid-Korea, Seoel
Hoihoi,
Ik weet dat de laatste blog vrij kort geleden was, maar ik heb nu wel wat te melden ^^
Allereerst, met mij gaat alles goed, het is hier iets warmer geworden en de sneeuw is gesmolten. Ik ga vanmiddag een appeltaart bakken, en kerstmis wordt gevierd met een paar mensen die ik hier heb ontmoet. We gaan ergens uit eten en dan een beetje door de buurt struinen om de kerstsfeer op te snuiven. Het is dan misschien geen gevulde kalkoen, spruiten & kastanjes en aardappelpuree, maar ik denk dat het leuk gaat worden.
Nu waar ik het eigenlijk over wilde hebben: M&M’s (Muziek en Massahysterie).
Sinds zaterdag staat er op het centrale kruispunt/plein van Sinchon een podium, en elke dag/avond zijn er optredens. Helaas kwam ik er zaterdag avond pas achter dat het heerschap Lee Seung Gi samen met Insooni daar in de middag waren geweest :’(. (Voor de mensen die niet zo geschoold zijn in de Koreaanse popcultuur, de eerste is een acteur die niet kan zingen, maar niemand die daar wat om geeft omdat hij vrij knap is. De tweede is een powervocal van de vorige generatie). Anyway, bekende mensen dus.
Sindsdien zijn er elke avond vanaf 19.00 optredens van bands, duo’s en solo artiesten. Deze zijn volgens mij niet bijzonder bekend, maar ze maken er een feestje van. Ook worden er tussen de optredens door vouchers uitgedeeld waar de toeschouwers helemaal voor uit hun dak gaan. Ze krijgen de vouchers natuurlijk niet voor niets, er moet eerst een opdracht worden uitgevoerd. Maandag avond was er bijvoorbeeld een koppel waarvan de jongen publiekelijk zijn vriendin moest vertellen dat hij van haar hield. Het werd helemaal mooi toen het publiek vervolgens vond dat ze moesten zoenen, wat de jongen een beter plan vond dan het meisje. Vermaak ten top.
Verder ben ik er achter gekomen dat de avonden thematisch zijn ingedeeld. Zondag avond waren er mensen van de Voice of Korea (boisu opu koria) het duurde even voor ik dat door had ^^’ maandag rockbands en gisteravond powervocals.
Gister begon als een gewone avond, rond 6 uur naar huis, een afleveringetje kijken van het een of ander, snel eten en richting plein. Daar aangekomen was het een stuk drukker dan eerdere avonden. Dat had een eerste waarschuwing moeten zijn voor wat komen ging. Aangezien ik nog steeds niet over de benodigde beheersing van Koreaans beschik om de mensen te volgen als ze praten moest ik afgaan op wat het publiek ervan vond. En het publiek vond het mooi. Geen idee wie die lui waren die optraden, maar het publiek ging uit zijn dak. Later ben ik erachter gekomen dat deze groep “The Hidden” heet. Het was misschien een beetje druk, maar erg gezellig. Geen vuiltje aan de lucht. Tenminste, tot het optreden over was, toen vertrok iedereen massaal in een richting. Ik nieuwsgierig, volgde deze menigte. Achter het podium stonden twee witte tenten waarin de performers proberen warm te blijven voor en na het optreden. Het werd snel duidelijk dat dit het eindpunt was van deze lemmingtrek. Terwijl we rustig ons die richting op bewogen kwam een van de performers van “The Hidden” de tent uit, waarschijnlijk om even fans te groeten, wat foto’s te maken, handtekening uit te delen, je kent het wel. Toen begon er achter mij een meisje OPPA!!! te gillen. In mijn naïviteit dacht ik dat het een grapje was, maar het werd onmiddellijk overgenomen door de rest van de menigte (dames én heren; heren roepen Hyung!!!) Toen de rest van “the Hidden” de tent verliet werd het chaos. Gillende mensen, duwen, trekken een algehele stampede. Het was bijna beangstigend, denk 3 oktober en iemand gilt “BOM”. Gelukkig werden de performers snel gered door 10+ security die ze veilig naar een dichtbij staande auto loodste. Vervolgens duurde het nog even voor deze auto genoeg ruimte kreeg om zich door de hysterische menigte een pad naar de vrijheid te kunnen banen. Toen de performers eenmaal het strijdtoneel hadden verlaten verspreidde de menigte zich snel en was het probleem opgelost. Gek genoeg waren er nog een stel andere performers die daar in die tent zaten waar niemand moeilijk over deed. Ze zullen wel niet cool genoeg zijn geweest.
Al met al, was het dus een zeer enerverende avond en ben ik weer een ervaring rijker. Ik geloof dat ik voortaan wat beter op pas om me in dat soort menigten te begeven.
Het mooiste (of treurigste) is dat als de mensen zich rustig hadden gehouden ze waarschijnlijk prima met hun Oppa’s/Hyung’s op de foto hadden gekund of weet ik wat ze wilden. Maar goed, die ene krijsdoos werkte als een vlam in de pan en de hele menigte verloor alle mogelijkheid tot rationeel denken.
Tja, dat was het dan weer voor vandaag.
Groeten uit Zuid-Korea
Roos
Ik weet dat de laatste blog vrij kort geleden was, maar ik heb nu wel wat te melden ^^
Allereerst, met mij gaat alles goed, het is hier iets warmer geworden en de sneeuw is gesmolten. Ik ga vanmiddag een appeltaart bakken, en kerstmis wordt gevierd met een paar mensen die ik hier heb ontmoet. We gaan ergens uit eten en dan een beetje door de buurt struinen om de kerstsfeer op te snuiven. Het is dan misschien geen gevulde kalkoen, spruiten & kastanjes en aardappelpuree, maar ik denk dat het leuk gaat worden.
Nu waar ik het eigenlijk over wilde hebben: M&M’s (Muziek en Massahysterie).
Sinds zaterdag staat er op het centrale kruispunt/plein van Sinchon een podium, en elke dag/avond zijn er optredens. Helaas kwam ik er zaterdag avond pas achter dat het heerschap Lee Seung Gi samen met Insooni daar in de middag waren geweest :’(. (Voor de mensen die niet zo geschoold zijn in de Koreaanse popcultuur, de eerste is een acteur die niet kan zingen, maar niemand die daar wat om geeft omdat hij vrij knap is. De tweede is een powervocal van de vorige generatie). Anyway, bekende mensen dus.
Sindsdien zijn er elke avond vanaf 19.00 optredens van bands, duo’s en solo artiesten. Deze zijn volgens mij niet bijzonder bekend, maar ze maken er een feestje van. Ook worden er tussen de optredens door vouchers uitgedeeld waar de toeschouwers helemaal voor uit hun dak gaan. Ze krijgen de vouchers natuurlijk niet voor niets, er moet eerst een opdracht worden uitgevoerd. Maandag avond was er bijvoorbeeld een koppel waarvan de jongen publiekelijk zijn vriendin moest vertellen dat hij van haar hield. Het werd helemaal mooi toen het publiek vervolgens vond dat ze moesten zoenen, wat de jongen een beter plan vond dan het meisje. Vermaak ten top.
Verder ben ik er achter gekomen dat de avonden thematisch zijn ingedeeld. Zondag avond waren er mensen van de Voice of Korea (boisu opu koria) het duurde even voor ik dat door had ^^’ maandag rockbands en gisteravond powervocals.
Gister begon als een gewone avond, rond 6 uur naar huis, een afleveringetje kijken van het een of ander, snel eten en richting plein. Daar aangekomen was het een stuk drukker dan eerdere avonden. Dat had een eerste waarschuwing moeten zijn voor wat komen ging. Aangezien ik nog steeds niet over de benodigde beheersing van Koreaans beschik om de mensen te volgen als ze praten moest ik afgaan op wat het publiek ervan vond. En het publiek vond het mooi. Geen idee wie die lui waren die optraden, maar het publiek ging uit zijn dak. Later ben ik erachter gekomen dat deze groep “The Hidden” heet. Het was misschien een beetje druk, maar erg gezellig. Geen vuiltje aan de lucht. Tenminste, tot het optreden over was, toen vertrok iedereen massaal in een richting. Ik nieuwsgierig, volgde deze menigte. Achter het podium stonden twee witte tenten waarin de performers proberen warm te blijven voor en na het optreden. Het werd snel duidelijk dat dit het eindpunt was van deze lemmingtrek. Terwijl we rustig ons die richting op bewogen kwam een van de performers van “The Hidden” de tent uit, waarschijnlijk om even fans te groeten, wat foto’s te maken, handtekening uit te delen, je kent het wel. Toen begon er achter mij een meisje OPPA!!! te gillen. In mijn naïviteit dacht ik dat het een grapje was, maar het werd onmiddellijk overgenomen door de rest van de menigte (dames én heren; heren roepen Hyung!!!) Toen de rest van “the Hidden” de tent verliet werd het chaos. Gillende mensen, duwen, trekken een algehele stampede. Het was bijna beangstigend, denk 3 oktober en iemand gilt “BOM”. Gelukkig werden de performers snel gered door 10+ security die ze veilig naar een dichtbij staande auto loodste. Vervolgens duurde het nog even voor deze auto genoeg ruimte kreeg om zich door de hysterische menigte een pad naar de vrijheid te kunnen banen. Toen de performers eenmaal het strijdtoneel hadden verlaten verspreidde de menigte zich snel en was het probleem opgelost. Gek genoeg waren er nog een stel andere performers die daar in die tent zaten waar niemand moeilijk over deed. Ze zullen wel niet cool genoeg zijn geweest.
Al met al, was het dus een zeer enerverende avond en ben ik weer een ervaring rijker. Ik geloof dat ik voortaan wat beter op pas om me in dat soort menigten te begeven.
Het mooiste (of treurigste) is dat als de mensen zich rustig hadden gehouden ze waarschijnlijk prima met hun Oppa’s/Hyung’s op de foto hadden gekund of weet ik wat ze wilden. Maar goed, die ene krijsdoos werkte als een vlam in de pan en de hele menigte verloor alle mogelijkheid tot rationeel denken.
Tja, dat was het dan weer voor vandaag.
Groeten uit Zuid-Korea
Roos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
