Reisverslag Jindo en Mokpo
Door: Roos
Blijf op de hoogte en volg Roos
21 Maart 2015 | Zuid-Korea, Seoel
Hoihoi!
Afgelopen weekend ben ik op mijn eerste 2-daagse excursie geweest. Deze excursie naar het “Jindo miraculous sea parting festival” was geregeld via de Seoul Global Expat group. Dus, zaterdag ochtend vroeg verzamelen op Apgujeong subway station. Half zeven de subway in, half acht in de bus en dan touren. Ik zat naast een Amerikaanse engels docente, toen we eenmaal wakker genoeg waren om een gesprek te voeren was het erg gezellig. We waren in totaal met een man of 40, een volle bus zegmaar.
Het eerste avontuur diende zich rond 09.00 aan, toen we op een Raststätte achtige plek naar de WC probeerde te gaan. Rond dezelfde tijd waren er namelijk ook 10 bussen vol Ajumma’s aangekomen. Ajumma’s (oudere Koreaanse dames) zijn geduchte tegenstanders, ze zijn asociaal, luid en voelen zich over het algemeen verheven boven alle normen en waarden. Als je daarmee in een rij staat ben je je leven niet zeker. Ze gebruiken ellenbogen, knieën en voeten om je uit de weg te duwen, op je tenen te trappen en voor te dringen, onder het motto “Lekker duwen jongens, dan gaat het vast sneller!”. Ook wordt er veel op WC deuren gebonkt als de toiletganger er te lang over doet. Toen het tijd was om te vertrekken bleek de helft van de mensen niet naar de WC geweest te zijn, dus moesten we een station later nog maar even stoppen. Daar was echt helemaal niemand en konden we snel weer weg.
Na een lunchbreak in Mokpo (een wat grotere stad in de zuidelijke provinci Jeonnam) kwamen we rond 15.00 eindelijk aan in Jindo. Daar onze spullen gedumpt in de guesthouse en op naar het Sea Parting festival. Dat festival was naar mijn mening echt een complete tijdverspilling. Er waren veel voedsel standjes, voornamelijk gericht op buitenlanders, culturele vertoningen gericht op buitenlanders en algehele chaos. Soort van 3 oktober, maar dan zonder de kermis.
Wat er nou precies ging gebeuren was niet helemaal duidelijk. Het idee was dat de zee zou splijten, een stuk bodem blootleggend waarover je naar een klein eilandje voor de kust kon lopen. Het daadwerkelijk spektakel was meer doodtij plus een verhoogd stuk grond in het midden van de zee. Op zich, het was wel een spektakel om al die mensen in hun oranje, gele en groene rubber laarzen daarover heen te zien migreren (de kuddes bizons van de steppe in het wilde westen waren er niks bij) maar verder voelde het als wadlopen. Misschien ben ik verwend, maar op Ameland kan je dat tweemaal daags doen (gratis). Verder kwamen we nog wel een Aziatische Mozes tegen, dus daar maar een foto mee gemaakt.
Na dat te hebben gedaan was het alweer tijd om avond te eten en daarna was het alweer zo laat dat we maar naar de guesthouse terug gingen. Daar waren de meningen verdeeld, gaan drinken in het andere appartement, of gewoon chillen in ons appartement. Ik bleek nog wat theezakjes bij me te hebben dus toen met 5 andere meiden tot een uurtje of 23.00 zitten kletsen onder het genot van een kopje thee en sinaasappels. Een geslaagde avond naar mijn mening.
De volgende ochtend, na een simpel ontbijt, gingen we naar een park waar de Jindo hond wordt gefokt. Zooooo veeel puppies ^^ echt heel leuk. Verder hadden ze nog een grote glijbaan, waar je in een soort mini raftbootje vanaf kan glijden. Ik hoop daar nog foto’s van terug te zien. Goed vermaak in ieder geval. Toen weer de bus in, naar de Jindo toren. De Jindo toren is eigenlijk niet zo boeiend, maar ze hadden er leuke standbeelden neergezet waar je mooi mee kon spelen. Ook was het uitzicht niet slecht.
Na de Jindo toren reden we verder terug naar Mokpo. Nu om daar een kleine berg te bewandelen en nog meer uitzicht te zien. Deze groep is echter niet de Seoul Hiking groep waar ik nu al een paar keer mee ben wezen wandelen, en dat was duidelijk ook. We hadden zo’n 3 uur om een piek te beklimmen waar de Seoul Hiking Group nog geen kwartier voor zou hebben gerekend. Er was gelukkig een ander meisje die wel vaker gewandeld had, en samen hebben we wat zijpaadjes uitgeprobeerd en alle drie van de pieken beklommen en een uitgebreide photoshoot gehouden op elke piek. Het weer werkte ook ontzettend mee, ik liep te zweten in mijn korte broek en truitje, maar op de piek kon je heerlijk uitwaaien en afkoelen. Verder ben ik zelfs een beetje verbrand, ik had niet echt gerekend op zoveel zon, dus had geen zonnebrand bij me.
Daarna was het alweer tijd om terug naar Seoul te gaan. Vanuit de bus kunnen genieten van de mooiste zonsondergang sinds lange tijd. In Seoul was het helaas gruwelijk koud, dus toen in mijn korte broek maar heel snel naar huis gelopen.
Tja, dat was dan weer. Vrijdag avond ga ik richting Jirisan, de een-na hoogste berg van Zuid Korea, om daar zaterdag de zonsopgang te bezichtigen. Hopelijk wordt het mooi weer.
Toedeloe
Afgelopen weekend ben ik op mijn eerste 2-daagse excursie geweest. Deze excursie naar het “Jindo miraculous sea parting festival” was geregeld via de Seoul Global Expat group. Dus, zaterdag ochtend vroeg verzamelen op Apgujeong subway station. Half zeven de subway in, half acht in de bus en dan touren. Ik zat naast een Amerikaanse engels docente, toen we eenmaal wakker genoeg waren om een gesprek te voeren was het erg gezellig. We waren in totaal met een man of 40, een volle bus zegmaar.
Het eerste avontuur diende zich rond 09.00 aan, toen we op een Raststätte achtige plek naar de WC probeerde te gaan. Rond dezelfde tijd waren er namelijk ook 10 bussen vol Ajumma’s aangekomen. Ajumma’s (oudere Koreaanse dames) zijn geduchte tegenstanders, ze zijn asociaal, luid en voelen zich over het algemeen verheven boven alle normen en waarden. Als je daarmee in een rij staat ben je je leven niet zeker. Ze gebruiken ellenbogen, knieën en voeten om je uit de weg te duwen, op je tenen te trappen en voor te dringen, onder het motto “Lekker duwen jongens, dan gaat het vast sneller!”. Ook wordt er veel op WC deuren gebonkt als de toiletganger er te lang over doet. Toen het tijd was om te vertrekken bleek de helft van de mensen niet naar de WC geweest te zijn, dus moesten we een station later nog maar even stoppen. Daar was echt helemaal niemand en konden we snel weer weg.
Na een lunchbreak in Mokpo (een wat grotere stad in de zuidelijke provinci Jeonnam) kwamen we rond 15.00 eindelijk aan in Jindo. Daar onze spullen gedumpt in de guesthouse en op naar het Sea Parting festival. Dat festival was naar mijn mening echt een complete tijdverspilling. Er waren veel voedsel standjes, voornamelijk gericht op buitenlanders, culturele vertoningen gericht op buitenlanders en algehele chaos. Soort van 3 oktober, maar dan zonder de kermis.
Wat er nou precies ging gebeuren was niet helemaal duidelijk. Het idee was dat de zee zou splijten, een stuk bodem blootleggend waarover je naar een klein eilandje voor de kust kon lopen. Het daadwerkelijk spektakel was meer doodtij plus een verhoogd stuk grond in het midden van de zee. Op zich, het was wel een spektakel om al die mensen in hun oranje, gele en groene rubber laarzen daarover heen te zien migreren (de kuddes bizons van de steppe in het wilde westen waren er niks bij) maar verder voelde het als wadlopen. Misschien ben ik verwend, maar op Ameland kan je dat tweemaal daags doen (gratis). Verder kwamen we nog wel een Aziatische Mozes tegen, dus daar maar een foto mee gemaakt.
Na dat te hebben gedaan was het alweer tijd om avond te eten en daarna was het alweer zo laat dat we maar naar de guesthouse terug gingen. Daar waren de meningen verdeeld, gaan drinken in het andere appartement, of gewoon chillen in ons appartement. Ik bleek nog wat theezakjes bij me te hebben dus toen met 5 andere meiden tot een uurtje of 23.00 zitten kletsen onder het genot van een kopje thee en sinaasappels. Een geslaagde avond naar mijn mening.
De volgende ochtend, na een simpel ontbijt, gingen we naar een park waar de Jindo hond wordt gefokt. Zooooo veeel puppies ^^ echt heel leuk. Verder hadden ze nog een grote glijbaan, waar je in een soort mini raftbootje vanaf kan glijden. Ik hoop daar nog foto’s van terug te zien. Goed vermaak in ieder geval. Toen weer de bus in, naar de Jindo toren. De Jindo toren is eigenlijk niet zo boeiend, maar ze hadden er leuke standbeelden neergezet waar je mooi mee kon spelen. Ook was het uitzicht niet slecht.
Na de Jindo toren reden we verder terug naar Mokpo. Nu om daar een kleine berg te bewandelen en nog meer uitzicht te zien. Deze groep is echter niet de Seoul Hiking groep waar ik nu al een paar keer mee ben wezen wandelen, en dat was duidelijk ook. We hadden zo’n 3 uur om een piek te beklimmen waar de Seoul Hiking Group nog geen kwartier voor zou hebben gerekend. Er was gelukkig een ander meisje die wel vaker gewandeld had, en samen hebben we wat zijpaadjes uitgeprobeerd en alle drie van de pieken beklommen en een uitgebreide photoshoot gehouden op elke piek. Het weer werkte ook ontzettend mee, ik liep te zweten in mijn korte broek en truitje, maar op de piek kon je heerlijk uitwaaien en afkoelen. Verder ben ik zelfs een beetje verbrand, ik had niet echt gerekend op zoveel zon, dus had geen zonnebrand bij me.
Daarna was het alweer tijd om terug naar Seoul te gaan. Vanuit de bus kunnen genieten van de mooiste zonsondergang sinds lange tijd. In Seoul was het helaas gruwelijk koud, dus toen in mijn korte broek maar heel snel naar huis gelopen.
Tja, dat was dan weer. Vrijdag avond ga ik richting Jirisan, de een-na hoogste berg van Zuid Korea, om daar zaterdag de zonsopgang te bezichtigen. Hopelijk wordt het mooi weer.
Toedeloe
-
23 Maart 2015 - 13:24
Thijs:
Hartstikke mooi! Komt er ook nog een foto van de Aziatische Mozes? Die wil ik niet missen!
Groeters en veel plezier!
Thijs -
23 Maart 2015 - 22:04
Mieke:
Hoi Roos,
Leuk om te lezen hoe het je vergaat in Korea. Volgens mij heb je het best naar je zin. Of is het alleen maar leuk als je uitstapjes maakt? Foto's zien er ook goed uit. Ben wel geïnteresseerd in volgende verslagen. Veel plezier daar!
groetjes, Mieke -
24 Maart 2015 - 02:28
Roos:
Hoi Mieke
Ik vermaak me inderdaad redelijk goed :) De weekenden zijn echter wel een stuk leuker dan de werkdagen. De werkdagen zijn vrij eentonig, zoals dat gaat als je collega's niet echt sociaal zijn. Maar eigenlijk bleek dat wel een uitkomst te zijn, aangezien ik nu mezelf moet leren te vermaken. Ik heb tot eind april nog maar één weekend open ^^ de rest zit vol met wandeltochten door heel Korea. Daar ontmoet je dan weer mensen die in eenzelfde situatie zitten en die hun tijd op een plezierige manier willen doorbrengen.
Dus ja, ik vermaak me goed buiten de kantooruren :)
Groetjes
Roos
-
24 Maart 2015 - 09:33
Wim Van Noort:
Hoi Roos,
Wat een leuke vakantie!
Ik vind het heel erg leuk je verhaal te lezen... en kijk dus uit naar je volgende avonturen.
Geniet er van.
Groet Wim. -
24 Maart 2015 - 15:40
Loes:
Hoi Roos,
Wat leuk om een verslag van je te lezen!
Zo te lezen ben je heel aktief bezig door in de weekends door Korea te trekken met georganiseerde groepen. Zo zie en beleef je nog eens wat. prachtige omgeving op de foto's .
Veel plezier op je komende tochten en succes met je onderzoek.
groetjes,
Loes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
